Het motief om een studentenhuis op te zetten zoals Stichting Tiga Batang Air dat oorspronkelijk voor ogen had, komt simpelweg voort uit ons aller gevoel om dingen te willen afmaken. Want, hoe bijzonder het ook is om een grote groep jongeren de gelegenheid te geven om middelbaar en hoger onderwijs te volgen (dat anders letterlijk buiten hun bereik ligt), Tiga Batang Air realiseert zich terdege dat hier geen sprake is van afgeronde opleidingen. Hooguit heeft zij de doelgroep een betere uitgangspositie verschaft om een bevredigende plek in een maatschappij te vinden, waar banen niet bepaald voor het oprapen liggen.
Echter, er komt heel wat bij kijken om zo’n studentenhuis van de grond te krijgen. Om te beginnen: de financiële middelen om het project op te starten en om het vervolgens tot een goed einde te brengen. Dit houdt in dat Tiga Batang Air niet alleen de bouw van het huis moet bekostigen, maar ook nog eens het levensonderhoud, de collegegelden en alle andere studie-gerelateerde uitgaven voor haar rekening zal moeten nemen. En dit alles voor een termijn van op z’n minst 5 jaar (de duur van een studie bij de Pattimura-universiteit).
Het nodige onderzoek dat Tiga Batang Air heeft verricht om het kostenplaatje van 1 TBA-student te kunnen vaststellen, laat zien dat deze op jaarbasis de stichting meer dan duizend euro gaat kosten.
De reden waarom het project in Ambon is gestart en bijvoorbeeld niet in Masohi, waar de eerste lichting Abio-scholieren de SMA heeft voltooid, is omdat Tiga Batang Air kiest voor de Pattimura-universiteit (een staatsuniversiteit) en niet voor een van de “universiteiten” met een religieuze achtergrond. Want, mocht het zover komen dat een van de TBA-studenten na zijn of haar studie door wil gaan, dan zal deze makkelijker bij een gerenommeerd instituut worden toegelaten als hij/zij een papiertje van een staatsuniversiteit kan overleggen.
Bijzonderheden studentenhuis
Omdat de tijd en de geesten rijp zijn voor een studentenhuis op Ambon heeft Stichting Tiga Batang Air besloten om deze stap in Wailela te zetten, pal naast de campus van UNPATTI (Pattimura-universiteit). Door deze keus worden de transportkosten die de TBA-studenten anders dagelijks zouden moeten maken tot het minimale teruggebracht. Dat de grond, waarop het studentenhuis komt te staan, gratis door de eigenaar ter beschikking is gesteld, speelt daar natuurlijk ook een rol in mee.
Dit huis, half steen half hout, met een oppervlakte van 10×13 meter, biedt onderdak aan 6 studenten die daar gedurende hun volledige studie (5 jaar) verblijven. De indeling bestaat uit een gemeenschappelijke ruimte, 6 aangrenzende slaapvertrekken, wc/doucheruimte en een keuken. Tiga Batang Air heeft gekozen voor een sobere uitvoering om de kosten enigszins beheersbaar te houden. Zonder dat dit ten koste hoeft te gaan van de basale behoeften van een student, zoals een eigen rustige plek om te kunnen studeren.
Bij de selectie van de studenten zal naast de eindexamencijfers en motivatie ook de sociale achtergrond en de streek waar men vandaan komt een belangrijke rol spelen. Tiga Batang Air streeft ernaar om hierin grote diversiteit aan te houden. Bijvoorbeeld kandidaten uit Buru, Tenggara en Oost-Ceram.
Zowel de bouw van het studentenhuis als de selectie van de studenten heeft voor de aanvang van het nieuwe collegejaar (2012/2013) plaatsgevonden.
Bouw studentenhuis
Begin januari 2012 heeft Stichting Tiga Batang Air een kleine aanemer in Ambon bereid gevonden om het studentenhuis in Wailela te gaan bouwen. Maar voordat deze aan de slag kon, moest eerst de grond bouwrijp worden gemaakt.
Dit had nogal wat voeten in de aarde, omdat daar de restanten van een afgebrand huis stonden. Bovendien was de ruïne overwoekerd met metershoge struiken en onkruid. Waar ooit de woonkamer was, stonden zelfs twee papayabomen.
Na twee weken slopen en puin afvoeren was eindelijk die heidense klus geklaard. In de tussentijd had de aannemer een bestektekening en een lijst met benodigde materialen gemaakt.
Als eerste moesten er zand, grind en keien worden aangeleverd om de fundering te kunnen leggen. Toen zij daarmee klaar waren, had de fundering 2 dagen nodig om uit te harden.
Die tijd werd benut om al het hout, de stenen bouwblokken en de zinken golfplaten aan te voeren. Toen dat alles ter plekke was ging men verder met de bouwwerkzaamheden. Eerst werden de kozijnen gesteld, vervolgens de tussenmuurtjes gemetseld. Zo kwam langzamerhand het bouwwerk tot stand.
Met het aanbrengen van de zinken golfplaten op het dak kwam een einde aan de ruwbouw. Hierna hoefde men zich uitsluitend bezig te houden met het binnenwerk, dat gestaag vorderde, omdat de weersomstandigheden geen rol van betekenis meer speelden.
Twee en een halve maand nadat de eerste schop de grond inging, was het huis wind- en waterdicht zodra de ramen en buitendeuren waren opgehangen. Daarna volgde de aanleg van de electrische bedrading door heel het huis waarna het plafond kon worden afgetimmerd.
Toen de binnendeuren op hun plaats hingen en nog een aantal kleine aanpassingen waren aangebracht, kwam aan de bouwwerkzaamheden een einde.
Vervolgens was de inrichting van het studentenhuis aan de beurt. Hiervoor moesten er bedden, kledingkasten en andere soorten huisraad in de stad worden aangeschaft en naar Wailela worden overgebracht.
Doordat de natte moesson inmiddels was ingetreden en dit jaar de regen van geen ophouden wist, liep het allemaal niet van een leien dakje en duurde het weken voordat men kans zag om dit karwei te klaren.
Ook het testen door UNPATTI om tot de universiteit te worden toegelaten had de coordinator van Stichting Tiga Batang Air in Ambon de nodige kopzorgen bezorgd. Maar gelukkig behoorden de door TBA geselecteerde studenten tot degenen die in dit nieuwe collegejaar aan hun studie konden beginnen.
Van de vijf TBA-studenten komen er twee uit Abio (deze maakten eerder deel uit van de 7 meisjes die in Masohi hun SMA-studie hebben doorlopen) en gaat de ene sociologie doen en de ander politieke wetenschappen. Twee jongens komen uit Buru en gaan beiden rechten studeren. Terwijl de vijfde uit Ambon komt en economie/management gaat doen.
Alle vijf hebben inmiddels hun intrek in het studentenhuis in Wailela genomen.
In november 2012 heeft Stichting Tiga Batang Air dankzij een donatie van ING Goede Doelen Fonds een aantal laptops in Ambon aangekocht, voor gebruik in het studentenhuis. Gebleken is namelijk, dat zonder deze moderne communicatiemiddelen de TBA-studenten niet adequaat hun studie zouden kunnen volgen aan de UNPATTI.
Verder heeft Tiga Batang Air ook de stap genomen om de kennis van de Engelse taal bij de 5 studenten in Wailela aanmerkelijk te verbeteren. Dit gebeurt sinds begin februari 2013 aan huis, waar een gediplomeerd docent twee keer in de week langskomt. Want, met de kennis van de Engelse taal die middelbare scholieren in de Molukken in de regel opdoen, kunnen zij nauwelijks een conversatie voeren.
Door deze extra investering hoopt Tiga Batang Air dat de 5 studenten te zijner tijd een veel grotere kans maken op de arbeidsmarkt dan normaliter het geval is.
Kerst, oud en nieuw 2012 zijn drie van de vijf studenten op kosten van de stichting afgereisd naar hun dorp van herkomst. De twee anderen hadden hier geen behoefte aan en zijn in Wailela achtergebleven.
Afgelopen zomer, na het sluiten van het collegejaar, kreeg iedereen van Tiga Batang Air echter het advies om de vakantieperiode in zijn eigen woonplaats door te brengen. Hiermee wil de stichting voorkomen dat zij van hun vertrouwde omgeving vervreemden.
Inmiddels is voor alle 5 TBA- studenten het 2e jaar van hun studie aan de UNPATTI begonnen en ging men weer zwaar gemotiveerd aan de slag.
Naar huis
Eind december 2013 namen de twee TBA-studenten uit Buru (Andre Lesnussa en Simson Wamese) de boot van Ambon naar Namlea, om kerst en nieuwjaar bij familie door te brengen. Na een zeereis van 6 uur is het van Namlea, in het noordoosten van Buru, nog een hele toer voor beiden om bij hun ouderlijk huis te komen. Daar er geen weg naar de dorpen Mepa en Waimulang loopt, die aan de zuidkust liggen, ging de reis verder over water. Hiervoor moest men een plek zien te bemachtigen op een van de open boten die een soort van lijndienst tussen Namlea en de zuidkust onderhouden. Gelukkig vond de reis in een gunstige periode van het jaar plaats (de droge moesson in de Molukken is van circa oktober t/m maart).
Van Mepa, het dorp van Andre Lesnussa, is het nog een uur varen naar Waimulang, de eindbestemming van Simson Wamese.
Dat de twee TBA-studenten uit een tamelijk geïsoleerd gebied van de Molukken komen, is duidelijk aan de hand van de foto’s (in opdracht van Stichting Tiga batang Air gemaakt) vast te stellen. Zo zijn er bijvoorbeeld geen geasfalteerde wegen te bekennen en zijn de woningen veelal uit hout opgetrokken. Op zich hoeft dit de levensvreugde van de bevolking niet aan te tasten, zolang men niet de wens heeft om mee willen te gaan in de vaart der volkeren. Dit soort foto’s geven de stichting een beeld van de omgeving, waar haar studenten individueel zijn opgegroeid. Hiermee hoopt zij een beter inzicht te krijgen in de belevingswereld van haar doelgroep, om zonodig adequaat daarop in te kunnen spelen.
